روحت شاد !!!
آن تناور درخت خانه شکست
بعد از این کی توان بر سایه نشست
او که پر بار بود و سایه گستر
چو توان مهر او ز دل گسست
فردا دقیقا میشه ۱ سال که پیشمون نیستی...یعنی ۳۶۵ روز !!!
۱ساله که ما داریم با عکست و خاطراتت و یادت زندگی میکنیم!!
هیچ وقت روزایی رو که منو آنی دستتو می گرفتیم و تو مارو میبردی پارک یادم نمیره...
هیچ وقت وقتایی که تورو قلقلک میدادم و تو برای اینکه دلم نشکنه میخندیدی یادم نمیره...
هیچ وقت خاطرات ۶ سالگی تا ۸۴ سالگیت رو که همیشه واسم تعریف میکردی یادم نمیره...
هیچ وقت وسیله های قدیمی که همیشه به من و آنی فقط نشون میدادی یادم نمیره...
هیچ وقت به اینکه تو ۱ روزی در کنار ما نباشی فکر نمیکردم...
از ساله پیش ۱۶ مهر بدترین روز عمرم شد...
روزی که هر وقت یادم میوفته گریم میگیره...
روزی که برای اولین بار اشک پدرمو دیدم...
روزی که به من گفته بودن بیمارستانی تا حالم بد نشه اما تو تو سرد خونه بودی...
روزی که وقتی تن بی روحت رو آوردن خونه همه داد میزدن و میگفتن پاشو اما تو همونجور بی حرکت بودی...
روز بدی بود هیچوقت یادم نمیره...
منی که همیشه وقتی میومدم آمل به شوق دیدن تو خوشحال بودم حالا تا خود آمل گریه کردم...
روزی که دلم نمیخواست هیچ وقت بیاد...
اما اومد...
حداقل خوشحالم که اونجا جات خوبه!!
همیشه دوست دارم بهترین پدر بزرگ دنیا!!!!
پدرم دیده به سویت نگران است هنوز
غم نادیدن تو بار گران است هنوز
آنقدر مهر و وفا بر همگان کردی تو
نام نیکت همه جا ورد زبان است هنوز
درود بر شما
تسلیت می گم. منم مثل شما درد از دست دادن پدر را در سالیان گذشته تجربه کرده ام. بسیار جایشان در بین ما خالی است.
دوستش داشتم
خودت میدونی
پارک..کلاس زبان..کره زمین و.........